Zelf kom ik uit een gezin met een oudere zus en een jongere broer. Mijn zus is 6 jaar ouder en mijn broer is weer 5 jaar jonger dan ik. Mijn moeder zei weleens dat we daardoor 3 eenlingen waren; dus geen duidelijke kenmerken van de oudste, middelste en jongste. Er is al vaker onderzoek gedaan naar het feit of de plek in je gezin invloed heeft op hoe je je ontwikkelt. In haar boek Je plaats in het gezin - Linda Blair (2021) geeft zij aan dat eerste kinderen vaak zelfvertrouwen hebben, plichtsgetrouw zijn, een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebben, goed leidinggeven, prestatiegericht en perfectionistisch zijn. Tweede kinderen krijgen vaak iets meer ruimte om de wereld te ontdekken, zijn sociaal, kunnen bemiddelen en compromissen sluiten. De jongste krijgt veel aandacht, mag meer dan oudere kinderen, is populair, sociaal en makkelijk in de omgang en werkt graag samen. Herken je al iets van jezelf en je eigen plek? Waarom ik het hier nu over heb? Omdat we allemaal deel uitmaken van een familiesysteem, en jouw gezin van herkomst meer invloed op jou heeft dan je wellicht doorhebt. Je ontwikkelt daar namelijk patronen, die je vervolgens weer mee neemt naar andere contexten. Dit kunnen helpende, maar ook belemmerende patronen zijn. Je functioneert goed in een familiesysteem als er duidelijkheid is over 3 principes: Binding – iedereen die bij het systeem hoort, heeft recht op een plek. Ordening – dat wat eerder kwam, komt voor dat wat later komt. Balans – er is een uitwisseling in geven en ontvangen. Soms wordt er niet voldaan aan deze basisprincipes, en kunnen er patronen ontstaan waar je tegenaan blijft lopen, zoals bijvoorbeeld: Het gevoel hebben niet vol te leven – je wilt vooruit en hebt ook alles in je om dit te doen. Toch lijkt het alsof je de handrem erop zet. Te hard werken – je kunt hard werken en voelt niet wanneer het klaar en genoeg is. Moeite met autoriteit – je hebt een oordeel over je leidinggevende, je weet het beter en dit herhaalt zich ook bij een nieuwe baan. Als je in zo’n patroon vast zit, kun je natuurlijk nog steeds veel bereiken. Het gevaar is alleen dat je het op wilskracht en doorzettingsvermogen doet, waarmee je jezelf op termijn kunt uitputten. Sta je echt op je eigen plek, dan stroomt je levensenergie en voel je je verbonden met je lijf en intuïtie. Daarom kijk ik bij een coachingsvraag ook altijd naar dit stukje. Wat je plek ook is, en in wat voor patroon je soms ook belandt, dankbaarheid voor het feit dat je op je plek staat tussen de liefste zus en broer, kun je altijd voelen. Ik wel tenminste! Ben je geïnteresseerd of heb je vragen? Laat het weten.